Witamina C pełni w ludzkim organizmie niezwykle ważne funkcje. Chroni przed infekcjami i grypą, ma zbawienny wpływ na naszą cerę, wzmacnia naczynia krwionośne oraz kości, łagodzi skutki alergii, a także chroni przed zachorowaniem na raka. W organizmie bierze udział w wielu ważnych procesach. Jej obecność w diecie bezdyskusyjnie jest niezbędna nie tylko dla naszego zdrowia, ale także życia.

Niedobór witaminy C

Niedobory witaminy C mogą skutkować groźnymi chorobami, a w konsekwencji nawet śmiercią. W okresie XVI – XVIII wieku mieli okazję przekonać się o tym marynarze. Przebywając przez długi okres na statkach, spożywali dietę ubogą w witaminę C. W konsekwencji dziesiątkowała ich choroba będąca skutkiem jej niedoboru – szkorbut. Uważa się, że pomiędzy rokiem 1600 a 1800 zmarło na tę chorobę aż milion marynarzy. To zdecydowanie więcej niż pochłonęły katastrofy oraz bitwy morskie.

Negatywne skutki szkorbutu zaznaczyły się nie tylko na morzu. Na chorobę cierpiały również osoby przebywające na lądzie. Szczególnie mocno zaznaczało się to w okresach panującej biedy i wojen, kiedy dostęp po żywności bogatej w witaminę C był znacznie ograniczony.

Choć wiedza na temat szkorbutu i sposobów jego leczenia znana była w wielu kulturach jeszcze przed narodzeniem Chrystusa, w czasach nowożytnych naukowcy, próbując dojść przyczyn choroby, wysnuwali wiele błędnych teorii. Ostatecznie kres tym domysłom położono dopiero w roku 1932, kiedy wyizolowaną w czystej formie witaminę C powiązano z niedoborami występującymi w diecie.

Szkorbut

W organizmie ludzkim witamina C jest niezbędna do syntezy kolagenu, który buduje tkankę podskórną, ścięgna, chrząstki oraz tworzy tkanki błon śluzowych, żył i tętnic. Odpowiada też za elastyczność skóry i buduje rogówkę oka.

W świecie ożywionym prawie wszystkie gatunki roślin i zwierząt mają zdolność syntezy witaminy C. Wyjątek stanowią niektóre ssaki, w tym ludzie. Organizmy żywe, które nie mają takiej zdolności, powinny dostarczać odpowiednie dawki witaminy C wraz z pożywieniem. Jeśli tego nie robią, mogą być narażone na wystąpienie choroby. Ta objawia się między innymi apatią, plamami powstającymi na skórze – najliczniej na nogach. Krwawieniem błon śluzowych, przygnębieniem, unieruchomieniem. Jeśli nie podjęte zostanie leczenie, w dalszej kolejności może dochodzić do wystąpienia otwartych, ropiejących ran, utraty zębów, neuropatii i śmierci.

Leczenie choroby jest bardzo proste. Polega na regularnym przyjmowaniu odpowiednio wysokich dawek witaminy C.

Czym jest witamina C

Witamina C w medycynie powszechnie znana jest jako kwas askorbinowy (Acidum ascorbicum). Zalecane dzienne spożycie witaminy C dla osoby dorosłej wynosi od 45 do 90 mg.

Oprócz tego, że kwas askorbinowy bierze udział w syntezie kolagenu, uczestniczy też w przemianach tyrozyny, czyli aminokwasu, który jest niezbędny do prawidłowego funkcjonowania tarczycy i przysadki mózgowej.

Witamina C stymuluje układ immunologiczny do ochrony organizmu, chroni DNA, tłuszcze oraz białka przed oksydacją, pomaga odtruwać organizm przy zatruciu chemicznym. Jej spożycie pomaga także osobom walczącym z uzależnieniem, wzmacniając detoksykację organizmu i przyspieszając powrót do zdrowia.

Jej zwiększone w stosunku do normy przyjmowanie zaleca się zwłaszcza w stanach depresyjnych, cukrzycy, nadciśnieniu tętniczym, a także u osób palących papierosy i spożywających alkohol.

Pierwszymi objawami niedoboru witaminy C mogą być:

• Osłabienie,
• Obniżenie nastroju,
• Spadek odporności i zachorowania na infekcje,
• Niedokrwistość,
• Długo gojące się rany,
• Pękające naczynia krwionośne i powstawanie siniaków,
• Bóle kostno-stawowe.

Sposób na odchudzanie

Niewiele osób wie, że witamina C odgrywa też ważną rolę w odchudzaniu. Pomaga pozbyć się zbędnej tkanki tłuszczowej, zwłaszcza z tych okolic, które uważamy za szczególnie trudne – czyli brzucha, ud i pośladków. Na czym dokładnie polega jej działanie?

Obecność witaminy C oraz żelaza warunkuje możliwość produkcji karnityny, czyli substancji odpowiedzialnej za transport tłuszczy do miejsca, w którym są spalane. Odpowiada też za aktywację żelaza, niezbędnego do transportu tlenu (żelazo buduje hemoglobinę) biorącego udział w procesie spalania tłuszczy.

Wysoka zawartość witaminy C znajduje się w warzywach i owocach. Osoby, które spożywają te produkty w sporych ilościach, z dużą dozą prawdopodobieństwa nie będą cierpieć z powodu otyłości. W organizmie człowieka glukoza ma zdolność przylegania do powierzchni komórek. Witamina C jest kompatybilna z tymi samymi miejscami na ich powierzchni, dlatego konkuruje z glukozą. Przy dużej zawartości witaminy C w organizmie, większość tych miejsc zostanie zajęta przez cząsteczki witaminy C. Dzięki temu glukoza nie może wysłać sygnału stymulującego do zwiększenia produkcji tłuszczu zapasowego.

Witamina C nie tylko zaznacza swoją skuteczność w walce z otyłością. Ma też dobroczynny wpływ na naszą cerę. Chroni przed zachorowaniami na liczne choroby i wspomaga w walce z nimi. Poprawia nasze samopoczucie i nastrój. Warto pamiętać o włączeni do diety produktów, które charakteryzują się jej bogatą zawartością.

Więcej na temat witaminy C oraz odpowiednio zbilansowanej diety można się dowiedzieć na stronie https://www.eatzone.pl