maki czerwone
mogą patrzeć na świat w każdą stronę
mają tak wdzięczne uśmiechy muszę zerwać kiedyś bukiecik
muszę, bo obiecałam je tobie
myślisz, że zapomniałam…
Mirku, wciąż pamiętam!
myśli moje z dołu do góry
masowo przebijają chmury
mam taką nadzieję, że wiesz…
dotarłam do Mirka… z makami… 🙁
Ewuś piękne!!
Mirek Breguła – NAJLEPSZY lek na wszelkie smutki i na całe zło 😉
no to poszłaś grubo, mam nadzieję ,że nigdy nie odważysz się to skasować … taki jeden powiedziałby „ślicznie”, a mnie zatkało
Ewcia,przepiękny ten wiersz 🙂 A co do Mirka,to On już swoje wie,że Ty o Nim ciągle myślisz i pamiętasz 🙂
Piękny i wzruszający wiersz – Mirek z góry na nas patrzy to wiem na pewno :).